De kemenche (soort viool) wordt zeer innemend bespeeld door de Turkse musicus Derya Türkan met begeleiding van de Vlaamse (Gent) percussionist Robbe Kieckens op hun album Istanbul Kemençesi vol.II.

English version below

Derya Türkan (1973/ Istanbul) studeerde 10 jaar kemenche aan het Conservatorium. Hij speelde jarenlang als gastsolist in het Istanbul State Classical Turkish Music Ensemble, werkte voor de Turkse radio en gaf wereldwijde concerten met de band van ney (Turkse fluit)speler Kudsi Erguner. Daarnaast werkte hij met de Turkse snarenvirtuoos Erkan Ogûr en de Spaanse (Catalaanse) musicus Jordi Savall.

De Gentse percussionist Robbe Kieckens groeide op in Rwanda. Op percussiegebied is hij multi-inzetbaar en speelde flamenco, Braziliaanse en West-Afrikaanse muziek en was te vinden in de (latin)jazzband Compro Oro en werkte met gitarist Myrddin. Op dit album speelt Kieckens tombak (Iraanse vaastrommel) en bendir (frametrommel).

De kemenche is soort viool, met drie snaren, die rechtop wordt bespeeld en lijkt op de Kretense lyra en de Bulgaars gadulka. Het instrument heeft een ietwat hese klank die perfect past bij de muziek.

Er staan 14 stukken op Istanbul Kemençesi vol.II, zowel eigen werk van Türkan als composities van o.a.Sadik Ağa (1757-1815), Serif Muhittin Targan (1898- 1967) en Dimitri Kantemir (1673-1723). Alle stukken beginnen met een taksim, een (eenstemmige) solo-inleiding op de kemenche. Deze zijn een tonale verwijzing naar de compositie die volgt. Prachtige, open uitgevoerde improvisaties, gespeeld in een rustig tempo, met hier en daar stilte en rust, wat een contemplatief element toevoegt. Hierdoor kom je als luisteraar in de stemming voor het stuk dat volgt, dat door de percussionist met hoorbare souplesse wordt ondersteund. Met gemak volgt Kieckens de intensiteit van de compositie en het kemenche-spel, door middel van goed getimed spel, met zo nu en dan rollende vinger-percussie.

Het resultaat laat zich raden: een album waar rust de boventoon voert. Turkse timbres (tonaliteiten) versierd in een Oriëntaalse signatuur waar solo- en duo-stukken elkaar afwisselen, charismatisch uitgevoerd. En dan te bedenken dat dit album in één keer werd opgenomen door twee musici die elkaar voor het eerst ontmoetten tijdens de opname-sessie in een klein kerkje in het Waalse Saint-Rémi.

  • Meer muziek van Derya Türkan / Sokratis Sinopoulos Klik hier
  • Meer muziek van Sokratis Sinopoulos Klik hier

English version

  • More music by Derya Türkan / Sokratis Sinopoulos Click here

The kemenche (a type of violin) is played very engagingly by the Turkish musician Derya Türkan accompanied by the Flemish (Ghent) percussionist Robbe Kieckens on their album Istanbul Kemençesi vol.II.

Derya Türkan (1973/ Istanbul) studied kemenche for 10 years at the Conservatory. For many years he played as a guest soloist in the Istanbul State Classical Turkish Music Ensemble, worked for the Turkish radio and gave concerts worldwide with the band of ney (Turkish flute) player Kudsi Erguner. He also worked with the Turkish string virtuoso Erkan Ogûr and the Spanish (Catalan) musician Jordi Savall.

The Ghent percussionist Robbe Kieckens grew up in Rwanda. In the percussion scene he is versatile musician and played flamenco, Brazilian and West African music and could be found in the (Latin) jazz band Compro Oro and worked with guitarist Myrddin. On this album Kieckens plays tombak (Iranian vase drum) and bendir (frame drum).

The kemenche is a type of violin, with three strings, that is played upright and resembles the Cretan lyra and the Bulgarian gadulka. The instrument has a somewhat hoarse sound that fits the music perfectly.

There are 14 pieces on Istanbul Kemençesi vol.II, both Türkan’s own work and compositions by Sadik Ağa (1757-1815), Serif Muhittin Targan (1898-1967) and Dimitri Kantemir (1673-1723), among others. All pieces start with a taksim, a (monophonic) solo introduction, played on the kemenche. These are a tonal reference to the composition that follows. Beautiful, openly played improvisations, in a calm tempo, with silence and rest here and there, which adds a contemplative element. This puts you as a listener in the mood for the piece that follows, which is supported by the percussionist with audible flexibility. Kieckens easily follows the intensity of the composition and the kemenche playing by means of well-timed playing, with rolling finger percussion every now and then.

The result is great. An album where tranquility predominates. Turkish timbres (tonalities), with ornaments in an oriental signature, where solo and duo pieces alternate, charismatically performed. And indeed, this album was recorded in one recording by two musicians who met for the first time during the recording session in a small church in the Walloon Saint-Rémi. Excellent work!

  • Derya Türkan feat. Robbe Kieckens: Istanbul Kemençesi vol.II (Seyer Muzik/ Xango)

© Mattie Poels.