Op het nieuwe album Echoes and Other Songs van stergitarist Mike Stern horen we nieuw werk in een geweldige bezetting, met onder andere: tenor saxofonist Chris Potter, pianist Jim Beard, de bassist Christian McBride en Richard Bona en drummer Dennis Chambers.

English version below

In 1965, Mike Stern is 12 jaar oud, start hij met gitaarspelen en luistert vooral naar BB King, Eric Clapton en Jimi Hendrix. Als hij in 1971 aan het Berklee College of Music in Boston gaat studeren, gaat het jazzmuziek-balletje echt rollen. Hij studeerde o.a. bij Pat Metheny, die er ook voor zorgde dat hij in 1976 voor twee jaar mee kon toeren met de band Blood Sweat and Tears, in de tijd dat zanger Al Cooper al was vervangen door David Clayton-Thomas. Na deze periode speelde Stern bij de jazz-rock sterdrummer Billy Cobham en trompettist Miles Davis.

Mike Stern is de jazz(rock) trouw gebleven. Nam in 1983 onder eigen naam zijn debuut-album Neesh op met o.a. saxofonist David Sanborn. Later werkte hij met saxofonist Bob Berg, de bassisten Jaco Pastorius (Weather Report) en John Patitucci (Chick Corea) en met drummer Jack DeJohnette (Keith Jarrett). Klopt, het is een opsom-lijstje. Maar dat lijstje geeft wel aan dat we hier met een groot musicus te maken hebben.

Op zijn nieuwe album Echoes and Other Songs horen we 11 stukken, gecomponeerd door Mike Stern. Melodieuze thema’s die zich bewegen tegen een vlijmscherpe jazz(-rock) achtergrond, gelardeerd met stevige pop, rock & funk, gospel (het schitterende Gospel Song) en West-Afrikaanse kleuren. Het gitaarspel van Stern is herkenbaar, met dat lekkere rauwe & fuzzy randje in composities waar melodie steeds een prominente rol speelt.

Alhoewel het een echt Stern-album is, heeft Mike niet steeds de hoofdrol, maar klinken er naast fraai gearrangeerde thema’s, uitgebalanceerde solo’s zoals in Space Bar (gitaarsolo gevolgd door een strakke sax-solo van Chris Potter, sterk ondersteund door het multi-drumwerk van Dennis Chambers). Bijzonder is ook Where’s Leo. Een energieke stuk dat zelfs een lichte latin-feel in zich draagt, met gitaar- en sax-solo die in het slot zelfs 4-om-4 spelen. Het album opent met de ngoni-solo, gespeeld door Leni Stern, waarmee het intro een fraai timbre krijgt, wat we ook tegenkomen in I Hope So. Een lied dat wordt gezongen Richard Bona, die opvalt door zijn karakteristieke stemgeluid met meerstemmige Afrikaanse vocale harmonieën (ook in Curtis). In Crumbles smelten de blazers, gitaar en bas-partijen in elkaar en creëren een chromatisch & origineel patchwork. De slotcompositie Could Be is een groovend be-bop stuk, met een op Monk’s Epistrophy’s lijkend thema.

Echoes and Other Songs is een liefdevolle ode aan Jim Beard (John McLaughlin, Wayne Shorter), producer en keyboardspeler van dit bijzondere album.

English version

On the new album Echoes and Other Songs, by star guitarist Mike Stern, we hear new compositions in a great line-up, including: tenor saxophonist Chris Potter, pianist Jim Beard, bassist Christian McBride and Richard Bona and drummer Dennis Chambers.

In 1965, Mike Stern is 12 years old, he starts playing the guitar and mainly listens to BB King, Eric Clapton and Jimi Hendrix. When he starts studying at the Berklee College of Music in Boston in 1971, the jazz music really starts rolling. He studied with Pat Metheny, among others, who also made sure that he could tour with the band Blood Sweat and Tears for two years in 1976, at that time singer Al Cooper had already been replaced by David Clayton-Thomas. After this period, Stern played with jazz-rock star drummer Billy Cobham and trumpeter Miles Davis.

Mike Stern has remained loyal to jazz(rock). In 1983, he recorded his debut album Neesh under his own name with saxophonist David Sanborn, among others. He later worked with saxophonist Bob Berg, bassists Jaco Pastorius (Weather Report) and John Patitucci (Chick Corea) and with drummer Jack DeJohnette (Keith Jarrett). True, it is another list. But this list does indicate that we are dealing with a great musician here.

On his new album Echoes and Other Songs there are 11 pieces, composed by Mike Stern. Melodic themes that move against a razor-sharp jazz(-rock) background, interspersed with solid pop, rock & funk, gospel (the magnificent Gospel Song) and West African colours. Stern’s guitar playing is recognisable, with that nice raw & fuzzy edge in compositions where melody always plays a prominent role.

Although it is a real Stern album, Mike does not always have the leading role, but in addition to beautifully arranged themes, there are balanced solos such as in Space Bar (guitar solo followed by a tight sax solo by Chris Potter, strongly supported by the multi-drum work of Dennis Chambers). Where’s Leo is also special. An energetic piece that even has a light Latin feel, with guitar and sax solo that even play 4-on-4 at the end. The album opens with a nice ngoni solo, played by Leni Stern, with which the intro gets a beautiful timbre, which we also encounter in I Hope So. A song with the vocals Richard Bona, who stands out because of his characteristic voice with multi-part African vocal harmonies (also in Curtis). In Crumbles the horns, guitar and bass parts melt together and create a chromatic & original patchwork. The closing composition Could Be is a groovy be-bop piece, with a lively Monk’s Epistrophy’s-like theme.

Echoes and Other Songs is a special and loving ode to Jim Beard (John McLaughlin, Wayne Shorter), producer and keyboard player of this wonderful album.

*Mike Stern: Echoes and Other Songs (Mackavenue / New Arts International)

© Mattie Poels.