De ontwikkeling die de tango doormaakt vanaf de jaren ’50, waarbij orkesten groter worden, de bandoneon belangrijker en de muziekbeleving verschuift van dans- naar luistermuziek: wordt begin 2000 voortgezet door o.a. Tango Crash en Gotan Project. Pop & jazz wordt toegevoegd en gelardeerd met elektronica. Het Belgisch/Argentijnse El Juntacadaveres mengt de tango met rock, hip-hop/rap, doorspekt met retro orgels en gitaar.

Initiator, leider en componist Enrique Noviello (foto links) groeit op in Buenos Aires. Studeerde psychologie en luisterde naar de bebop uit de jaren ’40 van o.a. Charlie Parker. In 2002 verhuist hij van de hoofdstad van Argentinië naar Antwerpen, waar hij speelt (o.a. saxofoon) in diverse bandjes. In België leert hij de tango waarderen, gaat bandoneon spelen en start met componeren en arrangeren. Dat resulteert in zijn band El Juntacadaveres waarmee hij in 2012 zijn debuut maakt en voortborduurt op de elektro tango. Een stroming die door het Gotan Project werd gestart in 2001 met de cd ‘La revancha del tango’. Tien jaar later, in 2011, staat El Juntacadaveres in het voorprogramma van deze Parijse band.

De overeenkomst tussen beiden groepen is treffend maar toch zijn er ook verschillen. El Juntacadaveres ontwikkelde zijn eigen stijl. Melodieën zijn sterk en vertonen soms dezelfde harmonische wendingen als binnen de tango muziek. Prachtig zijn de gitaarpartijen die zowel reto klinken (‘Arrayanes’) als ook stevig (Shadows-like) gefuzzed zoals het thema in ‘Exodo’, gevolgd door rap. De muziek zit vol grappige en onverwachte wendingen aangevuld met pakkende orgel en piano partijen. Werkelijk prachtig en ontroerend zijn de twee liedjes ‘Santa Maria’ en ‘Hasta Siempre’, in het Spaans gezongen door Enrique Noviello. Een bijzondere en kwetsbare stem, enigszins lijkend op de Cubaanse zanger Silvio Rodriguez. Maar helaas wordt dit alles wel dichtgeslagen door stevige drums-rock-ritmen, waardoor subtiliteit verdwijnt en de muziek té ‘recht toe recht aan’ wordt. El Juntacadaveres heeft blijkbaar voor deze aanpak gekozen, wat op zich goed werkt, zeker live. Jammer blijft daarbij wel dat de passie van de tango, die excelleert in dynamiek en tempo wisselingen, naar de achtergrond verdwijnt.

  • El Juntacadaveres: ‘De Platino’ (Zimbraz/Music&Words)

© Mattie Poels.