Zo’n tien jaar geleden nam de Belgische contra-bassist Joris Vanvinckenroye ‘Cycles’ op. Een project dat hij BASTa! noemde en opviel doordat hij meerdere audiotracks contrabas over elkaar opnam, en zo een heel ‘contrabas-orkest’ creëerde. Iets soortgelijks doet hij nu weer, maar deze keer i.s.m. met dwarsfluitiste Jana Arns. Het resultaat is prachtig filmische muziek met diepgaande zeggingskracht.

English version below

Dat een contrabassist een soloalbum uitbrengt, komt niet zo vaak voor. Toch deed Joris Vanvinckenroye het met zijn CD ‘Cycles’ in 2008 en vier jaar later voegde de Franse contrabassist Renaud Garcia-Fons er zijn album ‘Solo’ aan toe. Maar nu is daar een nieuwe samenwerking op de CD ‘Vertigo’ waarop we de contrabas van Vanvinckenroye horen met de dwarsfluit van Jana Arns. De dwarsfluit heeft, solistisch gezien, een groot ‘niets-aan-de-hand’ gehalte, maar in combinatie met de contrabas komt zij bijzonder goed tot haar recht. Het samenspel (alt)dwarsfluit en contrabas biedt een filmische horizon die beide instrumenten nieuwe klankscala bezorgen. De bas wordt bijvoorbeeld simultaan getokkeld (pizzicato) en gestreken (con arco) gespeeld d.m.v. een loopstation. Een klein opname-apparaat dat fragmenten opneemt waarop je dan zelf meespeelt en je zo een eigen orkest creëert. Iets soortgelijks gebeurt er bij de dwarsfluit die o.a. staccato en legato te horen is. Deze speeltechnieken bieden veel mogelijkheden die door Joris Vanvinckenroye en Jana Arns op slimme wijze worden benut en aangevuld met Arns’ lichte vocalen, die haar stem gebruikt als instrument. De fluit die met haar hoge timbre en scherpzinnige klank een mooi contrast vormt met de contrabas, die met zijn lage en overwegend diepe sound een rijke voedingsbodem schept. Het resultaat is fraaie inspirerende muziek met een beeldend karakter. De instrumenten vullen elkaar aan, zijn elkaars equivalent maar ook elkaars tegenpolen. Zo opent de CD met een organische samenklank in het titelstuk ‘Vertigo’ wat uitmondt in een ritmisch geheel. De lange fluitklanken in ‘Insomnijana’ steken luisterrijk af tegen de staccato en pizzicato tonen van de contrabas. Of het Renaissance aandoende ‘Amorta’ dat met zijn dubbel gestreken baspartijen prachtig klinkt, aangevuld met snelle dwarsfluittonen. Het album ‘Vertigo’ zit vol met dit soort muzikale spitsvondigheden, waardoor je er maar niet genoeg van kunt krijgen: BASTa!

English version

Around ten years ago the Belgian contra-bassist Joris Vanvinckenroye recorded ‘Cycles’. A project called BASTa! A special project because he recorded several audio tracks double bass, to create a complete ‘double bass orchestra’. The compositions on ‘Vertigo’ are played in a similar way, but this time he’s assisted by flute player Jana Arns. The result is beautiful cinematic music with a profound eloquence,

A double bass solo album is very rare. But Joris Vanvinckenroye recorded his CD ‘Cycles’ in 2008. Four years later the French double bass player Renaud Garcia-Fons released his album ‘Solo’. But now there is a new collaboration on the CD ‘Vertigo’ on which we hear the contrabass of Vanvinckenroye with flute player Jana Arns. The flute has, from a solo point of view, a great ‘nothing-to-worry-about’ atmosphere, but in combination with the double bass the instrument sounds great. The ensemble (alto) flute and contrabass offers a cinematic presence that gives both instruments a new sound scale. For example the bass plays simultaneously plucked (pizzicato) and bowed (con arco) by using a loopstation. A small recording device that records fragments on which you play along with yourself to create your own orchestra. Something similar happens with the flute which can be heard playing staccato and legato. These techniques offer many possibilities that are used in a smart way by Joris Vanvinckenroye and Jana Arns, where the vocals of Arns’ are added and the voice is used as an instrument. The flute with its high timbre and sharp sound creates a beautiful contrast with the double bass, with its low and predominantly deep sound which creates a rich breeding ground. The result is beautifully inspiring music with a picturesquely atmosphere. The instruments complement each other, are each other’s equivalent but also each other’s opposite pole. The CD opens with an organic resonance in the title piece ‘Vertigo’, followed by a rhythmic part. The long flute sounds in ‘Insomnijana’ contrast beautifully with the staccato and pizzicato tones of the double bass. Or the Renaissance-like ‘Amorta’ that sounds beautiful with its double-bowed bass parts, complemented by fast flute tones. The album ‘Vertigo’ is full of these kinds of musical quibbles, great to listen to. That makes the duo BASTa! a splendid combination.

  • BASTa!: ‘Vertigo’ (Homerecords.be)

© Mattie Poels.