De Argentijnse gitarist Carlos Moscardini speelt een geraffineerde mix van Argentijnse folklore, jazz en klassieke muziek. In 2012 kwam zijn album ‘Silencios del Suburbio‘ uit. Een solo cd waarop hij op enkele stukken wordt bijgestaan op piano, bandoneon, bombo (trommel) en strijkkwartet. Met één vocaal een stuk: ‘Campo Nuestro‘ (Ons Land) van de Argentijnse dichter Oliverio Girondo (1891-1967).

English version below

Gitarist Carlos Moscardini (1958) valt direct op door zijn markante spel. Het speelt puntig en percussief, dat hij ‘barrido’ noemt. Hij dempt met zijn linkerhand de snaren (zoals in Por Otros Caminos). Hierdoor heeft hij alle controle over de toonduur en wordt de muziek buitengewoon ritmisch. Daarbij heeft hij een hard touché. Hij plukt aan de snaren en speelt met zijn rechterhand op de rand van het klankgat, redelijk dicht bij de brug. Een plek waar de snaar strak gespannen staat en fel klinkt. Moscardini wordt geboren in Buenos Aires, studeert aan het Conservatorium Julián Aguirre en brengt in 1997 zijn debuut uit. Zijn tweede cd ‘Buenos Aires de Raíz’ (2005) geeft hem nationale bekendheid. ‘Silencios del Suburbio‘ (Stilte in de Buitenwijk) komt uit in 2012. Een album met nieuwe composities van Moscardini, doorspekt met Argentijnse folklore, jazz en klassieke muziek. Avontuurlijke thema’s die klinken als traditionals met fascinerende schoonheid. Melodieën die zo vanzelfsprekend klinken alsof ze er altijd al waren, gepassioneerd uitgevoerd op solo gitaar. Bijzonder fraai is het strijkkwartet dat in enkele nummers als een warme deken het thema toestopt met een wollig, warme kleur. Net zoals de piano en in één nummer de bandoneon. ‘Silencio del Suburbio‘ is een intens mooi album van een bevlogen gitarist die ook een voortreffelijk zanger blijkt te zijn, maar dit helaas maar in een (vocaal) nummer laat horen. Smaakt naar meer.

English version

The Argentinian guitarist Carlos Moscardini plays a fine mix of folk from Argentina, jazz and classical music. In 2012 his album ‘Silencios del Suburbio‘ was released. A solo recording with some adds on piano, bandoneon, bombo (drum) and string quartet.

Carlos Moscardini (1958) has a striking way of playing; pointed and percussive. ‘Barrido’ he calls it. Muting the strings with his left hand (like Por Otros Caminos) and full in control he turns the music into a rhythmic piece. His touché is lovely and sharp. He pulls the strings at the right side, on the edge of the guitar hole, near the bridge. A place where the string is uptight. Moscardini was born in Buenos Aires, studied at the Conservatory Julián Aguirre and released his first album in 1997. His second ‘Buenos Aires de Raíz’ (2005) gave him national fame. ‘Silencios del Suburbio‘ (Silence in the Suburb) is from 2012. A recording with new composed pieces by Moscardini, mixed with folk from Argentinian, jazz and classical music. Adventurous theme’s which sound like the beauty of traditional. Melodies are a so self-evident played on guitar in a passionate way. Special is the string quartet in a few pieces who add a lovely warm blanket around the music. Like the piano and the bandoneon. ‘Silencios del Suburbio‘ is an intensive album from an inspired musician who also is a wonderful singer, but (unfortunate) just in one song. The wonderful ‘Campo Nuestro‘ (Our Land) from the Argentinian poet Oliverio Girondo (1891-1967). Yes, only one song, that’s a pity and that tastes like more!

  • Carlos Moscardini: ‘Silencios del Suburbio‘ (Epsa Music)

© Mattie Poels.