Tegenwoordig is het volkomen vanzelfsprekend dat er wordt geïmproviseerd in muziek (jazz of blues). In de 16de en 17de eeuw gebeurde iets soortgelijks, op algemeen bekende melodieën waarvan La Follia wel de bekendste is. Het duo Doulce Mémoire ontleend hun naam aan een ander overbekend stuk (van Pierre Sandrin) waarover veel variaties zijn geschreven.
English version below
Viola da gamba speler (soort cello) Margaret Little en luitist Sylvain Bergeron is Doulce Mémoire. Een duo dat zich heeft gespecialiseerd in Renaissance muziek. In die tijd werden variaties gespeeld op bekende melodieën, madrigalen, door middel van de diminutions techniek. Een wijze van improviseren waar tussen de lange melodie-noten veel korte werden gespeeld, tonen werden omspeeld (versierd) of de melodie werd gespeeld in veel korte nootjes. Elke compositie begint met het thema waarna de variaties volgen. Op deze wijze ontstond ‘nieuwe‘ muziek, met virtuoze passages aangepast aan de smaak en kwaliteit van de musicus. Alhoewel de meeste melodieën tegenwoordig niet meer zo bekend, blijft de kwaliteit van de variaties bijzonder en heeft de muziek een gedragen diepgang. Niet in de laatste plaats door de ferme en heroïeke uitvoering van beide musici die niet alleen als duo maar ook solistisch prachtig spelen waarbij het soms lijkt alsof je naar meer dan twee instrumenten luistert. Naast o.a. een aantal fraaie stukken van Diego Ortiz treffen we het stuk ‘Doulce Mémoire‘ aan in drie variaties en sluit het album met het favoriete stuk La Folia.
English version
Nowadays it’s normal playing improvisations in all kinds of music (jazz and blues). In the 16th and 17th century something similar excisted. The duo Doulce Mémoire plays these kind of Renaissance melodies and borrowed their name from this wellknown piece, written by Pierre Sandrin.
Viola da gamba player Margaret Little and Sylvain Bergeron on archlute are Doulce Mémoire. A duo specialised in Renaissance music. In those days musicians improvised on well known melodies, madrigals, by the diminutions technic. A kind of improvising by playing short notes in between the long ones, variates on one or divide the melody in short notes. Every piece starts with a theme followed by the variations. On this manner ‘new’ music was developed adapted to the musical taste and quality of the musician. The quality of the variations is high and the music has it’s enormous depth, although most of the melodies aren’t familiar any more. This duo plays a wonderful and heroic set, not only as a duo but also as soloists. You might get the illusions listening to more than two instruments. Besides a few wonderful pieces by Diego Ortiz, we hear ‘Doulce Mémoire’ in three variations. The album closes with the all time favourite La Folia.
Margaret Little and Sylvain Bergeron; Doulce Mémoire (ATMA Classique/New Arts International)
© Mattie Poels.
Geen reacties