In deze blog, oude en nieuwe blokfluitmuziek uitgevoerd door blokfluittiste Saskia Coolen (Rainer Zipperling: viola da gamba en klavecinist Patrick Ayrton) op hun CD: NEO – The Burgundy Sessions en muziek van de in Nederland wonende blokfluitist/ innovator Juho Myllylä van zijn album Herder’s Herd.

English version below

In het blokfluit-repertoire zit een enorme gap tussen oude muziek (middeleeuwen, Renaissance en Barok) en hedendaagse muziek. Er bestaat geen blokfluitmuziek uit het Classicisme, (hoog)romantiek en 20ste eeuw. In het midden van de 20ste eeuw kreeg het instrument een revival die werd aangezwengeld door de Engelse musicus David Munrow. Hij zorgde ervoor dat middeleeuwse -, Renaissance – en Barokmuziek kon rekenen op een revival in de jaren ’60 en ’70. In Nederland was het Frans Bruggen die ervoor zorgde dat het instrument weer in de belangstelling kwam. De laatste jaren verschijnen er steeds meer nieuwe virtuozen aan de blokfluit-horizon zoals: Erik Bosgraaf, Inês d’Avena, Muriel Rochat Rienth, Jowan Merkcx Thomas Trieschijn en natuurlijk het Brisk Recorder Quartet.

Saskia Coolen is een oud gediende die al meer dan 40 jaar meedraait in de blokfluit-scene met o.a Camerata Trajectina (Nederlandse muziek uit de middeleeuwen tot de Gouden Eeuw) en het Brisk Recorder Quartet. Zij is een innovatief musicus die steeds op zoek is naar nieuwe, bijzondere blokfluit-invalshoeken. Zo ook met haar nieuwe project NEO – The Burgundy Sessions, waarin ze de Franse barokmuziek combineert met nieuwe muziek, gecomponeerd door bevriende componisten. Calliope Tsoupaki, Willem Wander van Nieuwkerk en Torben Klaes kregen de compositie-opdracht werken te componeren die aansluiten bij het werk van Jean Féry Rebel (1666-1747), François Couperin (1668-1733) en Marin Marais (1656-1728). Een kruisbestuiving tussen heden en verleden zoals ze het zelf zeggen.

Naast werken van Rebel, Couperin (met het schitterend uitgevoerde Forlane) en Marin Marais, horen we de compositie For a time never to come van Calliope Tsoupaki. Een verhalend werk, waarin de instrumenten elkaar afwisselen en aanvullen, gelardeerd met markant klavecimbel-arpeggio’s en solistische fragmenten op viola da gamba. Opvallend daarbij zijn de unisono gedeelten tussen blokfluit-klavecimbel en blokfluit-viola da gamba. De instrumenten geven als het ware de passages aan elkaar door waardoor er een fraai muzikaal vlechtwerk ontstaat. Dat gebeurt niet in L’Europe des Amants van Willem wander van Nieuwkerk. Dit intrigerende 4-delige werk wordt gespeeld op de sopraanblokfluit, heeft veel modulaties en ritmische wendingen. Het stuk is spannend, dynamisch, hier en daar virtuoos en wordt met verve gespeeld. De 7-delige Suite I van Torben Klaes sluit door fuga, imitatie, flattement (versiering) en sequensen (het herhalen van een melodie op steeds een andere toonhoogte) nog het meest aan bij het Barokrepertoire.

Het album NEO – The Burgundy Sessions is het klinkende bewijs dat blokfluittiste Saskia Coolen er met haar musici in geslaagd is een kostbare link te leggen tussen oud en nieuw repertoire, waarbij timbre en compositie-technieken moeiteloos met elkaar worden gecombineerd.

Juho Myllylä Herder’s Herd

Het album Herder’s Herd is een solo-CD van de al tien jaar in Nederland wonende Finse blokfluitkunstenaar Juho Myllylä. Op dit album bespeelt hij tien verschillende soorten blokfluiten die hij combineert met elektronica en geluiden. Al jarenlang is Myllylä op zoek naar nieuwe invalshoeken om oude en nieuwe muziek te combineren met volksmuziek, aangevuld met moderne invloeden.

Op Herder’s Herd staan zes nieuw gecomponeerde werken voor blokfluit-solo. Bijzonder is het titelstuk van de Letste componist Raivis Misjuns. Een ode aan de geschiedenis van blokfluit in doorlopend spel: door circular breathing (ademhalen terwijl je doorspeelt) kan Myllulä blijven doorspelen (zonder dus hoorbaar adem te halen), waardoor je wordt meegenomen in één lange intrigerende melodielijn. De Cadenza’s van Spyckerelle zijn een soort originele contests via de telefoon. Uiteindelijk verliest hij de contest omdat zijn muziek dan weer te snel of te langzaam is. De Cadenza’s zijn een virtuoos exposé waarin de sopraanblokfluit te horen is: twinkelend, huilend, wenend, piepend en fluisterend, zo nu en dan aangevuld met stem. Een originele aanklacht tegen de concurrentie-strijd. Orange, Blue and Pink van Arjan Linker opent met kinderstemmen en blokfluit, aangevuld met elektronische klanken die als een warm bed, als een metaforisch klank-spectrum, om de stemmen heen cirkelen. In het werk Waves, van de Spaanse componist Crespo Barba, horen we de basblokfluit die wordt overgeblazen, waardoor het instrument twee octaven hoger klinkt, wat een markant effect geeft, naast de laag resonerende elektronische kleuring.

Het langste werk Her immeasurable soul (13’24) van dit bijzondere album, is gecomponeerd door de IJslandse componiste Hildur Elisa Jónsdóttir. Een werk met een weids timbre, veel stiltes waarin Myllulä wisselt tussen de grootste en kleinste blokfluit. Hierdoor is er een collage ontstaan met een rijke, diverse klankkleur en onverwachte timbres.

Juho Myllylä laat op Herder’s Herd een nieuwe aanpak horen van een eeuwenoud instrument dat met een open kijk, muzikaal vernuft en virtuositeit leidt tot een innovatief album.

English version

In this blog: old and new recorder music is performed by recorder player Saskia Coolen (Rainer Zipperling: viola da gamba and harpsichordist Patrick Ayrton) on their CD NEO – The Burgundy Sessions and music by the recorder player/innovator Juho Myllylä, who lives in the Netherlands, on his album Herder’s Herd.

In the recorder repertoire there is a huge gap between old music (middle ages, renaissance and baroque) and contemporary music. There is no recorder music from Classicism, (high) romanticism and 20th century. In the middle of the 20th century the instrument experienced a revival that was started by the English musician David Munrow. He ensured that medieval, renaissance and baroque music could count on a revival in the 60s and 70s. In the Netherlands it was Frans Bruggen who ensured that the instrument came back into the spotlight. In recent years, more and more new virtuosos appear on the recorder horizon, such as: Erik Bosgraaf, Inês d’Avena, Muriel Rochat Rienth, Jowan Merkcx Thomas Trieschijn and of course Brisk Recorder Quartet.

Saskia Coolen is an old hand who has been involved in recorder music for more than 40 years with Camerata Trajectina (Dutch music from the Middle Ages to the Golden Age) and the Brisk Recorder Quartet. She is an innovative musician who is always looking for new, special recorder angles. This also applies to her new project NEO – The Burgundy Sessions, in which she combines French baroque music with new music composed by composer friends. Calliope Tsoupaki, Willem Wander van Nieuwkerk and Torben Klaes were commissioned to compose works that are in line with the compositions by Jean Féry Rebel (1666-1747), François Couperin (1668-1733) and Marin Marais (1656-1728). A cross-pollination between the present and the past, as they say.

In addition to works by Rebel, Couperin (with the magnificently performed Forlane) and Marin Marais, we hear the composition For a time never to come by Calliope Tsoupaki. A kind of narrative work in which the instruments alternate and complement each other, interspersed with striking harpsichord arpeggios and solo fragments of viola da gamba. The unison sections between recorder-harpsichord and recorder-viola da gamba are striking. The instruments pass the passages on to each other, as it were, creating a beautiful musical interweaving. That does not happen with L’Europe des Amants by Willem wander van Nieuwkerk. This intriguing 4-part work is played on the soprano recorder, has many modulations and rhythmic twists. The piece is exciting, dynamic, here and there virtuoso and is played with verve. The 7-part Suite I by Torben Klaes, through fugue, imitation, flattement (ornaments) and sequences (the repetition of a melody at a different pitches), is most closely related to the Baroque repertoire.

The album NEO – The Burgundy Sessions is resounding proof that recorder player Saskia Coolen and her musicians have succeeded in creating a valuable link between old and new repertoire, effortlessly combining timbre and composition techniques.

Juho Myllylä Herder’s Herd

The album Herder’s Herd is a solo CD by Finnish flute artist Juho Myllylä, who has been living in the Netherlands for ten years. On this album he plays ten different types of recorders which he combines with electronics and sounds. For years Myllylä has been looking for new angles to combine old and new music with folk and modern influences.

Herder’s Herd contains six newly composed works for recorder solo. The title piece by the Latvian composer Raivis Misjuns is special. An ode to the history of the recorder in continuous play: by circular breathing (breathing while you continue playing) Myllulä can continue playing, which takes you along in one long intriguing melody line. The Cadenza’s of Spyckerelle are a kind of original contests via the telephone. In the end he loses the contest because his music is too fast or too slow. Ultimately, the Cadenza’s are a virtuoso exposé in which the soprano recorder is heard twinkling, crying, weeping, squeaking and whispering, occasionally supplemented by voice. An original indictment of the competitive struggle. Orange, Blue and Pink by Arjan Linker, opens with children’s voices and recorder supplemented by electronic sounds that circle around the voices and flutes like a warm bed in a metaphorical sound spectrum. In the work Waves by the Spanish composer Crespo Barba we hear an overblown bass recorder, causing the instrument to sound two octaves higher, which gives a striking smoothing, in addition to the low resonant electronic coloring.

The longest work Her immeasurable soul (13’24) on this special album was composed by the Icelandic composer Hildur Elisa Jónsdóttir. A work with a wide timbre, many silences in which Myllulä switches between the largest and smallest recorders. This has created a collage with a rich, diverse tone color and unexpected timbres.

On Herder’s Herd, Juho Myllylä shows a new approach to an age-old instrument that, with an open view, musical ingenuity and virtuosity, leads to an innovative album.

  • NEO: French Baroque Music and New Compositions (Globe Records)
  • Juho Myllylä: Herder’s Herd (Mountain Records)

© Mattie Poels.