Het nieuwe album Catharsis van gitarist Michiel Stekelenburg is een aaneenschakeling van uitgebalanceerde composities die met verve worden gebracht.

English version below

Michiel Stekelenburg is een bevlogen musicus die de moed heeft om naar zijn innerlijk te kijken, nee, om te luisteren, om vervolgens goed na te gaan wat daar gebeurt. Op deze wijze probeert hij zijn gevoelens en emoties een plek te geven en reflecteert ze tegen het licht van het dagelijks leven. Dat is niet alleen heel dapper en goed, maar brengt ook schitterende muziek die nu te horen is op zijn vierde CD Catharsis. In negen composities wordt hij bijgestaan door zes innemende muzikanten die hem begeleiden op zijn innerlijke expeditie.

Zijn gitaar is hierbij zijn beste partner waarop hij schittert, zowel elektrisch als akoestisch. Er klinken melodie-volle stukken met warme klankkleuren, zo mooi en helder in Morning Song (met een strakke bassolo van Thomas Pol) en akoestisch en transparant in het titelstuk Catharsis (en akoestisch solo in Flow Reprise), waarin Stekelenburg gebruik maakt van de tertst-verwantschap, wat het thema bijzonder fraai inkleurt. Soms gebruikt hij lichte gitaarvervorming, waar zijn spel scheurt, piept (Chasing Shadows) en kraakt. Net zoals we dat horen in de heerlijke sax solo’s van Jesse Schilderink in Tempest en dubbeltempo in Heartwork. Bijzonder is de openingstrack As One, waar we inderdaad het volledige septet horen. Er klinkt een patchwork van muzikale tonen die langzaam opklimmen, elkaar aanvullen en één eenheid vormen waarna de gitaarsolo het overneemt. Dit alles in een 5-telsmaat, mooi ondersteund door het enerverende en fantasierijke drumspel van Jasper van Hulten. Een musicus die opvalt vanwege zijn stuwend spel, dat hij lardeert met ghost-notes en strakke breaks. Het trombone-spel van Sam Thomas mengt fraai met de trompet van Tom Ridderkerk, die beiden strak soleren in Chasing Shadows. Pianist Sjoerd van Eijck neemt het podium in Renewal. Mooie notenkeuze die lonkt naar modaal, waarmee hij breed soleert, met rijke arpeggio’s in het slot.

Stekelenburg’s composities balanceren op het snijvlak van jazz, funk en pop en klinken oprecht en eerlijk. Ze zijn melodieus en hebben een authentiek timbre, aangevuld met spitsvondige variaties in breaks, tempowisselingen, modulaties en volume. Hierdoor vormen ze een levendige blauwdruk van het-leven-zelf dat met zijn ups-and-downs een metafoor is voor Catharsis.

English version

The new album Catharsis by guitarist Michiel Stekelenburg is a series of balanced compositions that are performed with verve.

Michiel Stekelenburg is an enthusiastic musician who has the courage to look at his inner self, no, to listen, and then carefully consider what is happening there. In this way he tries to give his feelings and emotions a place and reflects them in the light of everyday life. That is not only very brave and good, but also produces beautiful music that can now be heard on his fourth CD Catharsis. In nine compositions he is assisted by six engaging musicians who accompany him on his inner expedition.

His guitar is his best partner on which he shines, both electric and acoustic. There are melodic pieces with warm timbres, so beautiful and clear in Morning Song (with a tight bass solo by Thomas Pol) and acoustic and transparent in the title piece Catharsis (and solo acoustic in Flow Reprise), in which Stekelenburg uses the third -relation, which colors the theme particularly beautifully. Sometimes he uses light guitar distortion, where his playing rips, squeaks (Chasing Shadows) and cracks. Just like we hear in the lovely sax solos of Jesse Schilderink in Tempest and double tempo in Heartwork. The opening track As One is special, where we indeed hear the entire septet. There is a patchwork of musical tones that slowly ascend, complement each other and form óne unit, after which the guitar solo takes over. All this in a 5-beat time, nicely supported by the exciting and imaginative drumming of Jasper van Hulten. A musician who stands out because of his driving playing, which he intersperses with ghost notes and tight breaks. Sam Thomas’s trombone playing blends beautifully with Tom Ridderkerk’s trumpet, both of whom solo tightly in Chasing Shadows. Pianist Sjoerd van Eijck takes the stage in Renewal. In a solo with a beautiful choice of notes that hint at modal, which makes it broadly, with rich arpeggios in the end.

Stekelenburg’s compositions balance on the cutting edge of jazz, funk and pop and sound sincere and honest. They are melodic and have an authentic timbre, supplemented with clever variations in breaks, tempo changes, modulations and volume. As a result, they form a vivid blueprint of life-itself that, with its ups-and-downs, is a metaphor for Catharsis.

*Michiel Stekelenburg: Catharsis (Challenge Records INT)

© Mattie Poels.