Duo Anna Stegmann / Jorge Jiménez, respectievelijk blokfluit en viool, laten op hun album Lunaris een prachtig, muzikaal metaforisch exposé horen van de maanstanden: van nieuwe, wassende, naar volle maan.

English version below

De maan (Lunaris) is van alle tijden en van alle mensen en voor veel musici en componisten een inspiratiebron geweest voor bijzondere muziek. Zoals The Planets van Gustav Holst, Antonin Dvorák’s Pumeza Matshikiza (Lied voor de maan) of Claire de Lune van Claude Debussy. De maan is ook de inspiratiebron voor het (mini)-album Lunaris van blokfluitiste van Anna Stegmann en violist Jorge Jiménez waarop zij breed georiënteerde stukken laten horen. Naast de viool en allerlei soorten blokfluiten horen we ook de Middeleeuwse vielle (vedel) en soundscape’s. Het repertoire van Stegmann en Jiménez beweegt zich tussen middeleeuws werk, veelal anoniem, tot werken van Béla Bartok en eigentijdse composities van Luciano Berio en Eugène Ysaÿe. Het album is verdeeld in vier maan-stadia. Deze worden vooraf gegaan met soundscape’s 1 t/m 4, gecomponeerd door violist Jorge Jiménez. Korte elektronische composities, niet langer dan 1 minuut, met brede lage mythische klanken, twinkeling sounds en stuwende blokfluit. Beide musici zoeken de randen op van de muziek waarbij ze experimenteren met nieuwe speeltechnieken. Hoogtepunt is Duet No 17 van Luciano Berio. Een virtuoze compositie met een scala aan blokfluit speelwijzen, schitterend uitgevoerd door Anna Stegmann. Van snelle passages naar trage glissandi en hoge, bijna vogelachtige klanken, hier en daar aangevuld met legato viool. Maar ook het Middeleeuws werk is zeer de moeite waard, zoals Como poten per sas culpas waar de blokfluit wordt ondersteund met een soort bourdon op de viool. Erg mooi is ook het 2de deel uit de solo-vioolsonate van Ysaÿe. Een licht mijmerend, harmonisch werk, prachtig gespeeld door Jorge Jiménez en met doortastende rust uitgevoerd, gevolgd door Bela Bartok’s volkse melodie Aprózo/Mãruntel. De afsluiter is het lieflijke Canzonetta Spiritual sopra la Nanna van de Italiaanse componist Tarquino Merula uit de vroeg Barokke periode. Stegmann en Jiménez bewijzen met Lunaris dat ze lef en muzikale durf hebben. In nog geen half uur laten zij de maan van alle kanten schijnen, blinken en schitteren en dat is verrassend mooi!

In deze YouTube de volledige CD / In this YouTube the entire album.

English version

Duo Anna Stegmann / Jorge Jiménez, recorder and violin respectively, show a beautiful musical metaphorical exposé of the moon phases on their album Lunaris: from new, waxing, to full moon.

The moon (Lunaris) has been a source of inspiration for special music of all times and of all people and for many musicians and composers. Such as Gustav Holst’s The Planets, Antonin Dvorák’s Pumeza Matshikiza (Song for the Moon) or Claude Debussy’s Claire de Lune. The moon is also the source of inspiration for the (mini) album Lunaris by recorder player by Anna Stegmann and violinist Jorge Jiménez, on which they present broadly oriented pieces. In addition to the violin and all kinds of recorders, we also hear the medieval vielle (fiddle) and soundscapes. The repertoire of Stegmann and Jiménez ranges from medieval work, mostly anonymous, to works by Béla Bartok and contemporary compositions by Luciano Berio and Eugène Ysaÿe. The album is divided into four lunar stages. These are preceded by soundscapes 1 to 4, composed by violinist Jorge Jiménez. Short electronic compositions, no longer than 1 minute, with wide low mythical sounds, twinkle sounds and exiting recorder. Both musicians explore the edges of the music, experimenting with new playing techniques. The highlight is Duet No 17 by Luciano Berio. A virtuoso composition with a range of recorder playing methods, beautifully performed by Anna Stegmann. From fast passages to slow glissandi and high, almost bird-like sounds, supplemented here and there with legato violin. Medieval work is also very worthwhile, such as Como paws per sas culpas where the recorder is supported with a kind of bourdon on the violin. The 2nd movement from Ysaÿe’s solo violin sonata is also very beautiful. A light, musing, harmonic work, beautifully played by Jorge Jiménez with vigorous tranquility, followed by Bela Bartok’s folk melody Aprózo / Mãruntel. The closing track is the lovely Canzonetta Spiritual sopra la Nanna by the Italian composer Tarquino Merula from the early Baroque period. With the album Lunaris Stegmann and Jiménez prove that they dare to explore the music with courage. In less than half an hour they let the moon shine and sparkle from all sides and that is surprisingly beautiful!

  • Anna Stegmann / Jorge Jiménez: Lunaris (GWK-records)
  • Foto’s: Susanne Schulte

© Mattie Poels.