Na een lange tijd verschijnt er weer een nieuw album van Gatecrash, het elektrische avontuur van trompettist Eric Vloeimans. De dubbel-CD Party Animals genaamd, werd in december 2015 live opgenomen in het Bimhuis (Amsterdam) met pianist Jeroen van Vliet, bassist Gulli Gudmundsson en drummer Jasper van Hulten.

English version below

Gatecrash staat garant voor energieke muziek. Uitgelezen stukken, gegoten in geraffineerde arrangementen die vol zitten met suggestie. Dat maakt de muziek helder, open en impliceert dat je meer denkt te horen dan er eigenlijk klinkt, de zogenaamde klanken-tussen-de-noten. Opwindend en bijna ongrijpbaar. Herkenbaar zijn de soli van trompettist Eric Vloemans die door de jaren heen een omfloerste klank heeft ontwikkeld. Mooi doordachte en fraai geplaatste notenkeuze: warm, vol van toon met hier en daar een toegevoegd effect. Zoals de harmonizer in Entropy of de echo in MR. GG. Iets soortgelijks geldt ook voor Fender Rhodes pianist Jeroen van Vliet die zowel in begeleiding als in zijn solo’s steeds opbouwend en zeer verzorgd speelt. De elektrische Fender Rhodes piano is uiterst geschikt voor het gebruik van effecten. Van Vliet gebruikt bijvoorbeeld de tremolo (in de stukken Ocean of Petals of The Sad Toreador – met een schitterend Rhodes-intro) en de harmonizer in Mr. GG. Een apparaat dat tonen toevoegt aan de klank van de trompet/piano waardoor er een breder geluid ontstaat. Van Vliet gebruikt ook het wahwah-pedaal. Dat effect kwamen we midden jaren ’70 ook al tegen bij Fender Rhodes pianist Jan Hammer in zijn samenwerking met gitarist Jeff Beck. Hammer voegde aan de Rhodes ook nog de fuzz (vervorming) toe. Jaren later werd hij wereldberoemd met zijn Miami Vice-tune.

Alle stukken op Party Animals hebben een episch karakter en zijn muzikaal verhalend. Zij ontwikkelen zich van heel klein en breekbaar tot groots en meeslepend. Zo begint CD-1 met Airchair. Een stuk met een snel ritme op de drums, dat prachtig wordt opgebouwd, met daaroverheen een thema met lange noten op trompet. Een melodie die zich als een zonsopgang ontwikkelt tot een sprankelende dag. Song for Syria is na het thema (ook fonetisch gezongen) een aaneenschakeling van riffs op piano en bas, ferm ondersteund door de drums met on top een trompet-solo. En Bolero (opener CD-2) is ook zo’n briljante compositie vol markante weemoed waar de stilte langzaam excelleert (met fraai drumwerk van Jasper van Hulten). Gatecrash bestaat uit vier musici die elkaar voortreffelijk aanvullen, zonder dikdoenerij. Het album zit vol muzikale heerlijkheden die verdomd goed zijn uitgekristalliseerd en tot in de puntjes verzorgd. Kwaliteitsmuziek waar samenspel en een coherent resultaat voorop staat. Precies zoals muziek hoort te zijn en dat is genieten!

Meer muziek van Eric Vloeimans – klik hier

English version

After a long time a new album of the electric adventure Gatecrash by trumpet player Eric Vloeimans is released. In December 2015 the double CD called Party Animals was recorded live at the Bimhuis (Amsterdam) with pianist Jeroen van Vliet, bassist Gulli Gudmundsson and drummer Jasper van Hulten.

More music by Eric Vloeimans – click here

Gatecrash guarantees energetic music. Selected pieces with sophisticated arrangements that are full of suggestion. That makes the music clear, open and implies that you think you hear more than there actually sounds, the so-called in-between-the-notes. Exciting and almost elusive. Recognizable are the solo’s by trumpet player Eric Vloemans, who has developed a veiled sound over the years. Beautifully choice of notes: warm, full of tone with an added effect here and there. Such as the harmonizer in Entropy or the echo in MR. GG. Something similar also applies to Fender Rhodes pianist Jeroen van Vliet, who plays constructively and cared for both in accompaniment and in his solos. The electric piano Fender Rhodes lends itself extremely well to the use of effects such as the tremolo (in the pieces Ocean of Petals or The Sad Toreador – with a beautiful Rhodes intro) or the harmonizer in Mr. GG. A device that adds tones to the sound of the trumpet / piano, creating a wider sound. Van Vliet also uses the wahwah pedal. We also saw that effect in the mid-1970s with Fender Rhodes pianist Jan Hammer in his collaboration with guitarist Jeff Beck. Hammer also added the fuzz (distortion) to the Rhodes. Years later he became world famous with his Miami Vice tune.

All pieces on Party Animals have an epic character and are musically narrative in a way. They develop from very small and fragile to large and compelling. So starts CD-1 with Airchair, with a fast rhythm on the drums with a theme with long notes on the trumpet. A melody that develops like a sunrise into a sparkling day. Song for Syria develops from a theme (also sung phonetically) to tight riffs on piano and bass, firmly supported by the bas and drums with on top a trumpet solo. And Bolero (opener CD-2) is also such a brilliant composition full of striking melancholy where silence excels slowly, with beautiful drumming by Jasper van Hulten. Gatecrash are four musicians complement each other superbly, without fuzzing around. The album is full of musical delights that have been crystallized so well and taken care of to perfection. Quality music where teamwork and a coherent result are paramount. Just as music should be and that is enjoyment!

  • Gatecrash: Party Animals (V-Flow/Challenge Records International)
  • Foto 1: Eddy Westveer / foto 2: Jos Krabbe.

© Mattie Poels.