Lais is het trio rond drie Vlaamse zangeressen (uit Kalmhout) dat in 2019 vijfentwintig jaar bestaat. Reden voor een overzichts-album, gelardeerd met nieuw repertoire. Een compilatie CD waarmee Lais bewijst dat ze na een kwart eeuw nog springlevend is.

English version below

In 1994 maakte het trio Lais haar debuut tijdens het Gooik festival. Drie jonge meisje, Jorunn Bauweraerts, Annelies Brosens en Soetkin Collier amper 15 jaar oud, verraste het publiek met eigentijdse vertalingen van folk georiënteerde liedjes. Soetkin Collier startte later een solo carrière en werd vervangen door Nathalie Delcroix. Twee jaar later, in 1996 brak Lais door tijdens het Dranouter festival en groeide uit tot veelzijdige groep. Ze zingen liedjes in het Vlaams, Engels, Frans en Duits en worden begeleid op harp, gitaar, (bas)gitaar, doedelzak, orgel en drums/slagwerk. Maar het opvallendst is de typische Lais-samenzang. Heldere meerstemmige vocalen die veelal homofoon worden gezongen (allen dezelfde ritmiek), met gebruik van ‘oude’ Renaissance harmonieën die de muziek een karakteristieke kleur geeft. Prachtig hoe alle stukken zo fraai Lais kleuren en daardoor heel herkenbaar zijn. De drie stemmen passen zo goed bij elkaar en vormen een homogene eenheid. Op ’25’ staat muziek van hun debuut-album Lias uit 1998, Dorothea (2000), Douce Victime (2004), The Ladies Second Song (2007), Midwinter Tales 1, en 2 uit resp. 2015 en 2017. Niet alle stukken zijn even fraai. Ach weh des Leiden (van Hans Leo Hassler) en Chimacum Rain klinken niet overtuigend, maar nummers als Isabelle, Le renard et la belette (van Tri Yann), Witte Bij en ‘T Zoutvat zijn briljant, innovatief en tijdloos. We zien uit naar de volgende 25 jaar Lais!

English version

Lais is the trio around three Flemish singers (from Kalmhout) that will be twenty-five years old in 2019. Reason for an overview album, with new repertoire. A compilation CD on which Lais proves that their music is absolutely great after a quarter of a century.

In 1994 the trio Lais made its debut during the Gooik festival (in Belgium). Three young girls, Jorunn Bauweraerts, Annelies Brosens and Soetkin Collier, barely 15 years old, surprised the audience with contemporary interpretations of folk-oriented songs. Soetkin Collier later started a solo career and was replaced by Nathalie Delcroix. Two years later, in 1996, Lais became famous after a concert at the Dranouter festival and grew into a versatile group. They sing songs in Flemish, English, French and German and are accompanied on harp, guitar, (bass) guitar, bagpipe, organ and drums / percussion. But the most striking is the typical Lais singing, their great vocals experience. Clear polyphonic vocals that are often sung homophone (all with the same rhythm), using ‘old’ Renaissance harmonies that give the music a characteristic colour. It is wonderful how all the pieces sound so tight, so beautifully in Lais-sound and are therefore very recognizable. The three voices fit so well together and form a homogeneous unity. On their album 25 there is music from their debut album Lias from 1998, Dorothea (2000), Douce Victime (2004), The Ladies Second Song (2007), Midwinter Tales 1, and 2 from resp. 2015 and 2017. Not all pieces are equally beautiful. Ach weh des Leiden (by Hans Leo Hassler) and Chimacum Rain do not sound convincing. But songs like Isabelle, Le renard et la belette (from Tri Yann), Witte Bij and ‘T Zoutvat are brilliant, innovative and timeless pieces. We look forward to the next 25 years of Lais!

  • Lais: 25 (V2/Munich Records)
  • Foto’s Koen Bauters

© Mattie Poels.