Er bestaat nauwelijks documentatie over Surinaamse muziek; musici en artiesten. Reden voor Diederik Samwell en zanger Edgar Burgos (Trafassi) het boek ‘Sranan Gowtu‘ uit te brengen. Een ode aan Surinaamse artiesten die al jaren belangrijk zijn voor de Surinaamse muziek, deze ontwikkelde en groot hebben gemaakt. Dit boek geeft een prachtig overzicht.

English version below

De muziek in Suriname is bepaald door de verschillende bevolkingsgroepen die er wonen. Dat waren, na de afschaffing van de slavernij in 1863, de contractarbeiders uit India en Indonesië. En vorige eeuw kwamen daar nog de Chinezen, Brazilianen, Guyanezen en Haïtianen bij. En dan zijn er natuurlijk nog de oorspronkelijke bewoners, de indianen die samen met de slaven uit West-Afrika (Ghana) het langst in Suriname wonen. Al deze bewoners hebben bijgedragen aan de  muziek van dit bijzondere land dat tot 1975 een Nederlandse kolonie was: dit jaar dus 40 jaar geleden. Er zijn grofweg twee muziekstijlen: de kawina en kaseko. De kawina, een gezongen Creoolse stijl met percussie-begeleiding met veel voor- en nazang die vooral door de marrons (gevluchte slaven die in het oerwoud leefden) in ere werd gehouden, aangevuld met winti (Afro-Surinaamse religie) rituelen. De kaseko die met zijn dwingende snare-trommel ritme zeer opzwepend is en waar eind jaren ’60 de (bas)gitaar, orgel en blazers aan werden toegevoegd.

Beiden stijlen, net zoals de mengvorm kaskawi, komen uitgebreid aan bod in het prachtige boek ‘Sranan Gowtu‘ (Surinaams Goud). Een naslagwerk waarin zo’n vijftig biografieën zijn opgenomen van Surinaamse musici waaronder Max Woiski, Big Jones, Oscar Harris, Max Nijman, Stan Lokhin, Lieve Hugo, drummer Eddy Veldman en multi-fluitist Ronald Snijders. Ook kawina-vrouw Fransje Gomes en de prachtige zangeres Marlène Waal komen uitgebreid aan bod en vallen op in de overwegend Surinaamse mannenwereld. Bovendien worden muzikale zijwegen beschreven: de Amerikaanse blues & soul invloed die vanaf de IIde Wereld Oorlog de Surinaamse muziek mede bepaald en later wordt aangevuld met reggae, funk, latin, calypso, R&B en zouk. De ontwikkeling en ondergang (vanwege piraterij) van de platenlabels, de politieke invloed op de Surinaamse muziek en de magere gesteldheid van de muziekrechten worden beschreven achter in het boek. Daar zijn ook de 100 beste Surinaamse L.P.-/C.D -hoezen te vinden zijn die tussen 1958 en 2015 zijn uitgebracht en een kleurrijk slot vormen van immens mooi boek. Een hernieuwde aanzet om de rijke Surinaamse muziekcultuur breed aan te bieden, die hopelijk breed omarmt wordt door het Nederlands publiek.

Een documentaires over Surinaamse muziek van Kid Dynamite

https://youtu.be/AtJ_UstnsSQ

English version

There is hardly any documentation on Surinamese music; musicians and artists. Reason for Diederik Samwell and singer Edgar Burgos (Trafassi) to release the book ‘Sranan Gowtu‘ (Surinam Gold). An ode to Surinam artists who have been important for the Surinamese music. This book is a splendid overview.

The music in Suriname is a melting pot of the music from different ethnic groups who live there over the years. After the abolition of slavery in 1863, the indentured labourers from India and Indonesia came. And last century the Chinese, Brazilians, Guyanese and Haitians emigrated to Surinam. And, of course, the original inhabitants, the Indians, who along with slaves from West Africa (Ghana) live in Suriname for centuries. All these people have contributed to the music of this extraordinary country that was a Dutch colony until 1975: this year 40 years ago. There are basically two styles of music: the kawina and kaseko. The kawina, a Creole vocal style accompanied by percussion with call- and responds mainly sung by the maroons (slaves who lived in the jungle) who added winti (Afro-Surinamese religion) rituals. The kaseko is a very uplifting style with it’s compelling snare drum rhythm. In the late 60s (bass) guitar, organ and horns were added.

Both styles, like the hybrid kaskawi, described in detail in the wonderful book ‘Sranan Gowtu‘. A reference book in which about fifty biographies are included of Surinamese musicians including Max Woiski, Big Jones, Oscar Harris, Max Nijman, Stan Lokhin, Lieve Hugo, drummer Eddy Veldman en multi-musician Ronald Snijders. Also a biography of kawina singer Fransje Gomes and gorgeous singer Marlène Waal are included. Two musicians who stand out in the predominantly Surinamese man’s world. Additional musical byways are described: the American blues and soul influence after the Second World War, later supplemented with reggae, funk, latin, calypso, R & B and zouk. The development and decline (because of piracy), of the record labels, the political influence on the Surinamese music and the low state of the music-rights are described at the end of the book. There are also the 100 best Surinamese LP / CD covers which were released between 1958 and 2015. A colourful end of this immensely beautiful book. Another start to show the world how wonderful Surinam music is!

Sranan Gowtu – Iconen uit de Surinaamse muziek (Nijgh & Van Ditmar/Topnotch)

© Mattie Poels.