De tarantella is de snelle, opzwepende dans, ontstaan in de 16de eeuw, in Zuid Italië. Deze dans is nog steeds zeer populair. Elke zomer zijn er diverse festivals, met als hoogtepunt de ‘Notte della Taranta’ in Melpignano. De groep Taranta Nera transformeert de tarantella tot een bijzondere Malinese cross-over met polyritmiek en West Afrikaanse instrumenten.

De tamboerijn (tamburello) is het belangrijkste instrument binnen de tarantella traditie. Deze wordt gebruikt om het opzwepende 6/8ste dans ritme te spelen. Deze vitaliteit stamt uit de 16de eeuw toen men dacht dat de beet van de tarantella spin dodelijk was: mits je opzwepend danste, zweette je vanzelf het gif uit je lichaam. Dat is natuurlijk allang achterhaald maar de traditie is nog springlevend.

Taranta Nera zet op hun debuut cd een levendige set neer die werd opgenomen eind oktober 2011 in Aosta (Noord Italië). De muziek wisselt voortdurend van West Afrikaanse ritmiek naar de tarantella structuur: soms per nummer of gedeelte ervan. De verschillende instrumenten versmelten fraai met elkaar: zoals dat gebeurt in ‘Masaya‘; waar de Afrikaanse n’goni danst onder de ritmiek, tussen de noten van de akoestische gitaar. Daarnaast horen we op deze live-cd de Italiaanse organetto (accordeon), fluit, viool tegen de West Afrikaanse talking drum, djembé en dus de n’goni (soort banjo). De cd is mooi opgebouwd en biedt naast de snelle tarantella stukken ook rustig werk waar Italiaanse en Afrikaanse zang elkaar prachtig afwisselen, helaas niet altijd even zuiver gezongen. Er staan zowel traditionele tarantella’s op als stukken die geschreven zijn door Baba Sissoko. Zoals ‘Yala‘ en ‘Kele’ vormen een perfecte symbiose van de ‘Afrikaanse tarantella‘. ‘Pizzica Taranata’ wordt stevig ondersteund door djembé en talking drum waardoor een gedreven sessie ontstaat. Taranta Nera biedt een bont geheel met ongekende mogelijkheden die ook worden benut en duidelijk maken dat de Malinese Griots muziek veel dichter bij de tarantella staat dan we aanvankelijk dachten.

  • Taranta Nera: ‘Taranta Nera‘ (Irma Records/Xango).

© Mattie Poels.