Sory Kandia Kouyaté was een opmerkelijk muzikant uit Guinee die op 25 december 1977 overleed, 44 jaar oud. Zijn magische stem en charisma was nog niet doorgedrongen tot de Westerse wereld maar krijgt nu, postuum, een herkansing in de vorm van de prachtige dubbelaar

‘La Voix de la Révolution’.

De West-Afrikaanse zanger Kandia Kouyaté heeft een vitale en overtuigende stem met een verhalend karakter en subtiel vibrato. Ontegenzeggelijk groot bereik met een intense zeggingskracht. Zeer herkenbaar. Hij begeleidt zichzelf op gitaar en ngoni (Afrikaanse banjo).

Op ‘La Voix de la Revolution’ is de muziek verdeeld over twee cd’s; een set uit 1973 met kora (dubbelzijdige harp), ngoni, balofoon, gitaar en percussie begeleiding. De andere cd (zo niet nóg interessanter) bevat opnamen uit 1970 waar de begeleiding is uitgebreid met (elektrische) gitaar en blazers. Een prachtig document, met boekje, veel informatie en foto’s uit Guinee.

Sory Kandia Kouyaté (1933) wordt geboren in Manta, een dorp 400 kilometer van de hoofdstad Conakry. Als hij zeven jaar is, krijgt hij van zijn vader Djéli Mady Kouyaté een koni, een ‘speelgoed’ gitaar met 4 snaren en leert door middel van muziek de verhalen vertellen en zo ook de Manding cultuur en geschiedenis. (N.b.: deze cultuurkennis komt hem in 1975 nog van pas, als hij bemiddelt in de oorlog tussen Upper Volta (Burkina Faso) en Mali, waar hij de presidenten van beide landen met elkaar in gesprek brengt en zo een oorlog voorkomt). Hij is nog geen twintig als hij naar de hoofdstad Conakry verhuist en een Spaanse gitaar koopt; een ‘White Man’s Guitar’ zoals hij het instrument zelf noemt. Het publiek geniet, zijn roem stijgt en Kandia wordt zelfs ingezet om president Sékou Touré van Guinee te begeleiden op diens verkiezingstourneé. Toch verhuist hij naar de Labé regio, in Noord Guinee waar hij zijn 12 mans orkest opricht. Niet voor lang overigens, want hij wordt gevraagd muziek te schrijven voor Les Ballets Africains. Een in Parijs opgericht gezelschap door Keita Fodéba in 1952. Zelf bezoekt hij Parijs pas in 1959 en neemt er zijn eerste plaat op, waaronder het liedje ‘Nina’.

Kandia Kouyaté maakt tournee’s door West-Europa, Rusland, China, Amerika en West-Afrika en als in 1958 Guinee onafhankelijk wordt (van Frankrijk), maakt hij een tournee door de V.S. met ‘Les Ballets Africain’ (nu aangevuld met ‘de la Republique de Guinée) en zingt een duet met Paul Robeson. Vanaf 1964 werkt hij met het ‘Ballet National Djoliba’ en wint diverse prijzen waaronder een medaille tijdens het International Folklore Festival in Sicilië.

Kandia wordt begeleid tijdens zijn Afrikaanse toernees door Keletigiu et ses Tambourinis (te horen op cd 1) en heeft groot succes met zijn ‘L’Ensemble Instrumental et Choral de la Voix de la Révolution’ begin jaren ’70, waarmee hij toert door Duitsland en Noord-Afrika.

In december 1977 komt er abrupt een einde aan het leven van Sory Kandia Kouyaté als hij een beroerte krijgt tijdens de terugkeer van een tournee.

  • Sory Kandia Kouyaté: ‘La Voix de la Revolution’ (SternsMusic/SonicRendezVous).

© Mattie Poels.